O Storczyku, co się nie poddawał

W zeszłym roku, chyba we wrześniu, dostałam pięknego, kwitnącego storczyka. Kwitł jak szalony, jakby nie miał nic innego do roboty, tak jakoś do połowy grudnia, kiedy to wyjechaliśmy na święta i storczyk się na nas obraził. Po naszym powrocie zaczął zrzucać kwiaty i na tym skończyło się jego piękno. Zostały suche badyle, a i korzenie zrobiły się jakieś takie nieatrakcyjne. I tak sobie stała ta martwa natura na parapecie, aż w lutym zauważyłam, że czubek jednego badyla zazielenił się, drugiego też, bo storczyk miał dwa odnóża. Niestety Potomek uznał to za skazę i przyciął roślinę według szkoły 'co nowe-won'. "No i po sprawie"-pomyślałam. A tu niespodzianka objawiła się w marcu. Dzielny storczyk wypuścił nowe pędy w zupełnie innych miejscach i rośnie sobie do dzisiaj:) Potomek przeszedł przyspieszony kurs z botaniki i hodowli roślin, co skutecznie ostudziło jego zapędy ogrodnicze:)

Storczyk pod koniec marca:


Storczyk wczoraj: